Ik droomde eens dat ik aan het
strand liep bij laag tij
Ik liep daar niet alleen want
God liep aan mijn zij
We liepen samen mijn leven
door en lieten in het zand
een spoor van stappen, 2 aan
2, want God liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugd
van diepe smart en hoop.
Maar als ik goed het spoor
bekeek, zag ik langs heel
de baan
daar waar het juist het moeilijkst
was, maar èèn paar stappen staan.
Ik zei toen: “God, waarom dan
toch? Juist toen ik u zo nodig had,
juist toen ikzelf geen uitkomst zag
op het zwaarste deel van
mijn pad ...!”
“Mijn lieve kind, toen het moeilijk
was, toen heb ik jou gedragen..”
.jpg)