In 2001 heeft het bisdom voor het parochiepastoraat een nieuwe koers uitgezet: “Op weg naar missionaire gemeenschappen”. De pastoraatsgroep functioneert hierbij als het gezicht van de plaatselijke geloofsgemeenschap en als coördinator van de pastorale activiteiten. Deze kunnen bestaan uit de voorbereiding van de sacramenten, de verschillende vormen van liturgie en activiteiten waarbij de zorg voor de medemens centraal staat. In de Bernulphus wordt de pastoraatsgroep gevormd door Antoinet Verborg en Miep Geutjes.
Hieronder vertellen zij hoe ze bij de pastoraatsgroep betrokken raakten en waarom ze meedoen.
Gezien mijn deelname aan de pastorale school en activiteiten in de kerk met jeugd en jongeren, werd mij door het bestuur gevraagd om actief te worden in de nieuw op te richten pastoraatsgroep van onze parochie. Er zijn niet genoeg priesters en pastores meer om iedere parochie te bedienen, waardoor er veel veranderingen op ons afkomen. We kunnen geen beroep meer doen op de oude vertrouwde kerk, maar zullen zelf kansen op moeten pakken. Nu kunnen we inmiddels zeggen, dat er al heel veel veranderingen doorgevoerd zijn. We zijn nu onderdeel van de parochie Z.Titus Brandsman geworden: locatie Sint Bernulphus.
In Brabant heb ik gewerkt met mensen die met hun nieuwe wijk moesten kiezen voor een parochie omdat zij geen eigen kerkgebouw hadden. Zij voelden zich nergens thuis, hadden wel behoefte om samen “kerk” te zijn en verplaatsten kerkelijke activiteiten naar school. Misschien dat die ervaring me geleerd heeft dat we zelf kerk zijn en er zelf veel aan kunnen en moeten doen.
In de pastoraatsgroep, met als aandachtsgebied liturgie, hoop ik dat er naast de bekende vormen van liturgie ook kansen blijven voor andere vormen van vieren. Vieringen waarin we de betrokkenheid op en met elkaar kunnen vinden.
Miep Geutjes.
------------------------------------------
Ik ben mee gaan doen omdat de pastoraatsgroep uitbreiding wilde en nodig had .Mijn plan was me te oriënteren en ondertussen de Pastorale School te doen. Een toerustingcursus, die vanuit het dekenaat werd gegeven. Helaas moest Hanny Otten (pastoraatsgroeplid met aandachtsgebied diaconie) door familie omstandigheden stoppen en heb ik haar plaats ingenomen. De pastoraatsgroep is dus nog niet uitgebreid!
Wat mij ja heeft doen zeggen op de vraag bij de pastoraatsgroep te komen is het feit dat ik iets met en vanuit mijn geloof wil doen. Ik heb mij altijd goed gevoeld in de kerk. Vroeger was het een plek voor troost en inspiratie en een belangrijk deel van het sociale leven. Wij hadden bij de Sint Martinus kerk in Arnhem een grote groep jongeren die allerlei activiteiten in de kerk deden. Samen deden we van alles: helpen bij doop plechtigheden, acoliet zijn, rozenkrans bidden, misboekjes verkopen. Maar ook samen een middagvullend programma maken toen de pastoor 65 jaar werd, Sinterklaas vieren etc. Kortom; een groot deel van de sociale contacten kwam vanuit de kerk.
De Pastorale School was een mooi begin voor mij om me meer te gaan verdiepen in kerk en geloof.
Voor mij is nu de uitdaging om de kerk in de maatschappij zichtbaar te laten worden. Het aandachtgebied diaconie sluit daar goed op aan.
De uitspraak van een godsdienstsocioloog: Het geloof is er “to comfort and to challenge” (om te troosten en uit te dagen) spreekt mij aan. De pastoraatsgroep is een van de mogelijkheden om vorm te geven aan deze uitdaging!
Het zou heel fijn zijn als dat met meer mensen kon!
Antoinet Verborg
------------------------------------------
Als pastoraatsgroep willen we samen met de pastores, het parochiebestuur, het secretariaat en de vele vrijwilligers die zich in onze parochie inzetten, vorm geven aan het pastoraat in onze geloofsgemeenschap. Samen willen we onze parochiegemeenschap levend houden. We willen daarbij een open kerk zijn voor allen die zich bij ons thuis voelen. Niet altijd gemakkelijk, maar spannend en boeiend. Een uitdaging!
.jpg)