Bernulphus, de patroon van onze kerk, is voor vele enthousiaste schrijvers -geboeid door de figuur van deze bisschop- een bron geweest om rond hem de legende op te tekenen.
De oudste versie van het verhaal rond Bernulphus komt uit de kroniek (tussen 1342 en 1350) van de geschiedschrijver Johannes de Beka, geschreven in het Middelnederlands.
XL. Van Bernulfus den xx. bisscop
Alse Adeboldus die bisscop begraven was, so wart ene grote twidrachtichede om enen bisscop te kiesen. Waerom die coninc Conradus nederquam tot Utrecht alse dese twidrachticheit te saten, ende voerde mit hem Ghisele sijn wijf, een reckelike vrouwe. Ende want die coninginne in dien daghen
5 swaer was ende vaste bi der tijt was een kint te winnen, ende hierom so liet se die coninc bliven in enen dorpe hiet Oesterbeec in des priesters huus, die Bernulfus was ghenoemt. Ende die coninc reet haestelike voert tot Utrecht om eendracht ende vrede te maken in den capittel. Ende alse die twidracht ummer meerde ende niet en minrede, so bleef dat capittel ten
10 lesten an den coninc, dat hi hem sette enen besceidenen wisen man, dies weerdich ware dat bisdom van Utrecht te berechten. Ende in desen wan die edel coninginne een kint van sunderlingher scoenre vorme ende om- boet den coninc nywe bliscap bi den priester Bernulfum. Ende die coninc verblide hem om dese begheerde boetscap, alst gheen wonder en was, ende
15 gaf desen selven priester dat bisdom, ornamente, vingherlijn ende des bisscops staf.
Ende alse Bernulfus die xx. bisscop gheoordineert is, makede hi vrede mit ten princen van Hollant.
.jpg)